Het nummer 'Witch Image' van de Zweedse rockband Ghost weeft een verhaal dat zowel beklijvend als metaforisch is. Ghost staat bekend om hun theatrale podiumpresentatie en hun vermenging van heavy metal met melodieuze rock, waarbij vaak thema's uit het occulte en het bovennatuurlijke aan bod komen. De tekst van 'Witch Image' lijkt het concept van acties en gevolgen te onderzoeken, vooral die welke onomkeerbaar zijn en een individu achtervolgen.
De openingsregels suggereren een persoon die zijn verlangens of potentieel nooit volledig heeft omarmd, die in 'het ondiepe water' blijft in plaats van zich in de 'diepblauwe zee' van mogelijkheden te wagen. Dit zou kunnen worden geïnterpreteerd als een metafoor voor een leven van veiligheid en middelmatigheid, waarbij de risico's worden vermeden die gepaard gaan met het nastreven van iemands ware ambities. De herhaalde regels 'Je zou nooit willen dat ik zou verschijnen' en 'Je wilt nooit dat het voorbij is' kunnen een angst impliceren om ergens mee geconfronteerd te worden, mogelijk de duistere aspecten van jezelf of de gevolgen van iemands daden.
Het refrein, met zijn levendige beelden van rottend vlees en aardse geneugten, contrasteert het fysieke verval met het spirituele of morele verval van het individu. Het lied suggereert dat hoewel iemand tijdelijk plezier of troost kan vinden ('aards genot'), er een onderliggende rotting is - een slechte daad of een schuldig geweten - die niet ongedaan kan worden gemaakt ('Wat je hebt gedaan, kun je niet ongedaan maken'). De verwijzingen naar een 'vader in de hel' en een 'moeder zou redden' roepen familiebanden op en het idee van verlossing of bescherming, en zinspelen op een dieper verhaal van erfenis en verlossing. Globaal schetst 'Witch Image' een beeld van de eeuwige strijd tussen licht en duisternis in de menselijke ziel.