Het nummer '...And To Those I Love, Thanks For Sticking Around' van $uicideBoy$ is een aangrijpende verkenning van geestelijke gezondheidsproblemen, met name gevoelens van isolatie, depressie en het verlangen om te ontsnappen aan overweldigende problemen. De teksten brengen een diep gevoel van hopeloosheid en een verlangen naar vrede over dat volgens de verteller alleen kan worden gevonden in eenzaamheid of, nog duisterder, in de dood. De titel zelf is een bitterzoet afscheid, waarin erkenning wordt gegeven aan degenen die de verteller hebben gesteund en tegelijkertijd naar een tragische conclusie verwijst.
De openingsregels zetten een sombere toon neer, waarbij de verteller zijn toevlucht zoekt thuis, een plek waar ze troost kunnen vinden weg van de onophoudelijke eisen en herinneringen aan hun pijn, gesymboliseerd door de 'berichten' die ze willen verwijderen. Het uitzetten van de telefoon is een metafoor voor het loskoppelen van de wereld, een veel voorkomend thema in de strijd met de geestelijke gezondheid, waarbij individuen de behoefte kunnen voelen om zich terug te trekken uit de druk van buitenaf om een moment van rust te vinden. De teksten gaan ook over zelfdestructief gedrag, zoals het verbranden van bruggen en het creëren van een gracht, die dienen als metaforen om mensen weg te duwen en zichzelf te isoleren.
Het refrein is een huiveringwekkende bekentenis van zelfmoordgedachten, waarbij de herhaling van 'Ik zal bij zonsopgang dood zijn' de urgentie en finaliteit van de gedachten van de verteller onderstreept. De verzen verdiepen zich in het interne conflict waarmee de verteller wordt geconfronteerd, waarbij ze omgaan met ongelezen teksten en onopgeloste kwesties die ze liever negeren, waarbij ze onwetendheid als gelukzaligheid zoeken. De vermelding van 'dopedealers' en een ex-partner suggereert een verleden vol verslaving en toxische relaties, wat bijdraagt aan de huidige staat van wanhoop. De rauwe en openhartige weergave van deze worstelingen in het nummer is kenmerkend voor de muziek van $uicideBoy$, waarin thema's als depressie, middelenmisbruik en de donkere aspecten van het leven vaak met onverschrokken eerlijkheid worden behandeld. De stijl van het duo, een samensmelting van rap en dark trap met emo- en punkinvloeden, zorgt voor een rauwe soundtrack bij de diepgewortelde verhalen in hun teksten.