Zach Bryans nummer 'Pink Skies' is een aangrijpende reflectie op verlies, herinnering en de blijvende impact van een geliefde. Het verhaal draait om een begrafenis, waar de kinderen van de overledene samenkomen om hun respect te betuigen. De teksten schetsen een levendig beeld van de voorbereidingen en emoties die daarmee gepaard gaan, van het inpakken van de auto tot het schoonmaken van het huis, terwijl ze worstelen met het gewicht van verdriet. De vermelding van 'er zit nog genoeg jong bloed in' en 'veel nachten onder een roze hemel' suggereert een gevoel van hoop en continuïteit, en benadrukt dat het leven doorgaat, zelfs als er verlies wordt geleden.
Het lied is rijk aan persoonlijke anekdotes en levendige beelden, zoals de verwijzing naar de deurpost waar de lengte van een kind werd aangegeven, en de herinnering aan een gebroken arm door het zwaaien. Deze details creëren een gevoel van intimiteit en nostalgie en benadrukken de diepe band tussen de verteller en de overledene. De zin 'Als je ze nu zou kunnen zien, zou je trots zijn, maar je zou denken dat het yuppies zijn' voegt een vleugje humor en realisme toe, waarbij de veranderingen worden erkend die de tijd met zich meebrengt en tegelijkertijd de trots wordt bevestigd die de overledene zou voelen.
Bryan's teksten gaan ook over thema's als acceptatie en begrip. De overledene wordt herinnerd als iemand die nooit hun geloof heeft beoordeeld of opgelegd, zoals te zien is in de regel 'Nooit iets gezegd over Jezus of de manier waarop hij leeft.' Deze openheid en onvoorwaardelijke steun worden gevierd, waardoor het idee wordt versterkt dat de erfenis van de overledene voortleeft door de waarden die zij hebben meegegeven. Het terugkerende refrein: 'Je begrafenis was prachtig, ik wed dat God je heeft horen aankomen', dient als een geruststellende bevestiging dat de overledene vrede heeft en dat de impact ervan zowel op aarde als in het hiernamaals wordt erkend.