Het nummer 'Noel's Lament' uit de musical 'Ride The Cyclone' is een aangrijpende verkenning van de innerlijke wereld van een personage en het schril contrast tussen hun realiteit en hun dromen. De hoofdpersoon, Noel Gruber, is een inwoner van Uranium City, Saskatchewan, die bij Taco Bell werkt. In zijn dromen neemt hij echter de identiteit aan van Monique Gibeau, een naoorlogse Franse prostituee met een donker en onrustig leven. De teksten schetsen een levendig beeld van Monique's bestaan, gevuld met zonde, gevaar en een wanhopige zoektocht naar liefde en bevestiging door een hedonistische levensstijl.
Het nummer duikt in thema's als escapisme en het verlangen om een leven te leiden dat dramatisch anders is dan het eigen leven. Noels verlangen om Monique te zijn vertegenwoordigt een verlangen naar opwinding en een breuk met de eentonigheid van zijn dagelijkse leven. Het herhaalde refrein over het zingen van liedjes tot het ochtendgloren en het elke avond omhelzen van een nieuwe man onderstreept de fantasie van een zorgeloos, zij het zelfdestructief bestaan. De klaagzang van het personage is een krachtige uitdrukking van de menselijke behoefte om zich levend te voelen en van de moeite die iemand zou kunnen doen om aan de grenzen van hun realiteit te ontsnappen.
Het tragische einde van Monique's verhaal, sterven aan tyfus in een steegje, zorgt voor een ontnuchterend slot van het lied. Noëls laatste wens aan de priester, om God te vertellen dat hij, net als Hij, ervoor heeft gekozen om op te branden in plaats van te vervagen, is een aangrijpend commentaar op het verlangen om een stempel op de wereld te drukken, hoe vluchtig of pijnlijk de reis ook mag zijn. . De rauwe emotie en de theatrale verhalen van het nummer bieden een kijkje in de complexiteit van identiteit, de pijn van onvervulde dromen en de bitterzoete aard van fantasie.