De Muffin Man zit aan de tafel in het laboratorium van de utility-muffin
Onderzoek keuken. Terwijl hij een extra grote verchroomde lepel pakt, verzamelt hij een kleine hoeveelheid gedroogde muffinresten, en terwijl hij zijn scapulier opzij veegt, dumpt hij deze in zijn overhemd.
Hij draait zich naar ons toe en spreekt
Sommige mensen vinden cupcakes lekkerder. Ik geef bijvoorbeeld minder om ze
Arrogant draaiend aan de steriele canvas snoot van een volledig opgeladen glazuurzalfgereedschap poot hij een kwart ounce groene rozet tevoorschijn (oh ah yuk
Yuk... laten we dat nog eens proberen!) hij pakt een groene rozet van een kwart ounce bij de top van een dichte maar stralende muffin van zijn eigen ontwerp
Later zegt hij
Sommige mensen... Sommige mensen houden uitsluitend van cupcakes, terwijl ikzelf, zeg ik, er niets is, noch zou er niets zo verheven moeten zijn op het oppervlak van Gods grijze aarde als die prins van voedsel... De muffin!
Meisje, je dacht dat hij een man was
Maar hij was een muffin
Hij bleef rondhangen totdat jij het vond
Dat hij niets wist
tot de dood
Meisje, je dacht dat hij een man was
Maar hij was alleen maar een papegaaiduiker
Er wordt 's nachts geen geschreeuw gehoord
Als gevolg van zijn vulling
Meisje, je dacht dat hij een man was
Maar hij was een papegaaiduiker
Er wordt 's nachts geen geschreeuw gehoord
Als gevolg van zijn vulling
Bruce Fowler op trombone, Napoleon Murphy Brock op tenorsax en zang, Terry Bozzio op drums, Tom Fowler op bas, Denny Walley op slide, George Duke op keyboards, Captain Beefheart op zang en sopraansax en waanzin. Hartelijk dank voor uw komst naar het concert vanavond! Ik hoop dat je ervan genoten hebt! Welterusten, Austin, Texas, waar je ook bent!