'Love On The Rocks' van Neil Diamond is een aangrijpende ballad die ingaat op de gevoelens van desillusie en pijn die gepaard gaan met een falende relatie. De titel van het nummer zelf is een woordspeling, die zowel een drankje suggereert dat op ijs wordt geserveerd als een relatie die in de problemen zit. De teksten spreken over de universele ervaring van liefdesverdriet, waarbij de metafoor van een barscène wordt gebruikt om de emotionele toestand van de verteller uit te drukken.
De openingsregels zetten de toon voor het lied, waarbij de verteller om een drankje vroeg om zijn droevige verhalen te begeleiden. Het inschenken van een drankje symboliseert de noodzaak om de pijn van de emotionele onrust die hij ervaart te verdoven. De vermelding van 'singing the blues' verwijst naar het muziekgenre dat bekend staat om het uiten van verdriet en ontberingen, wat de diepte van zijn verdriet verder benadrukt. Het lied reflecteert op de beloften van liefde en de verpletterende realiteit wanneer die beloften worden gebroken, waardoor de verteller niets anders overhoudt dan herinneringen aan betere tijden.
Het refrein benadrukt het cyclische karakter van dergelijke relaties, waarbij aanvankelijke verlangens en behoeften plaats maken voor het als vanzelfsprekend beschouwen van de ander. De stormmetafoor vertegenwoordigt de tumultueuze emoties en het besef dat men de situatie moet verlaten om vrede te vinden. De herhaalde regel 'We kennen allemaal het lied' suggereert een gedeeld begrip van dit verdriet, wat aangeeft dat dergelijke ervaringen gebruikelijk zijn en misschien zelfs te verwachten zijn op de reis van de liefde. Uiteindelijk weerspiegelt het lied de berusting van iemand die de wringer van de liefde heeft meegemaakt, waarbij hij de pijn erkent terwijl hij troost zoekt in de simpele handeling van het delen van zijn verhaal.