Het nummer 'THICKRICK' van Dominic Fike duikt in de complexiteit van kwetsbaarheid en de façades die mensen vaak opwerpen om zichzelf te beschermen. De steeds terugkerende vermelding van tatoeages dient als een metafoor voor deze façades: zichtbare markeringen die misschien stoerheid of veerkracht suggereren, maar je uiteindelijk niet beschermen tegen emotionele pijn of bedrog. Fike benadrukt dat ondanks deze uiterlijke symbolen zowel hij als zijn partner vatbaar zijn voor misleiding en voorlogen, wat een gedeelde menselijke ervaring van kwetsbaarheid benadrukt.
De teksten onderzoeken ook het thema van regressie naar kinderlijk gedrag wanneer ze worden geconfronteerd met emotionele stress. Fike geeft toe dat hij zich als een kind gedraagt als hij in het nauw wordt gedreven, een gevoel dat hij ook naar zijn partner uitstraalt. Deze erkenning van het terugkeren naar een meer onschuldige, misschien minder rationele toestand onder druk onderstreept het idee dat iedereen momenten van zwakte heeft, ongeacht hoe deze zich naar buiten toe presenteren. De herhaling van 'Ik weet precies hoe je je voelt' dient om een gevoel van empathie en wederzijds begrip te creëren, wat suggereert dat deze kwetsbaarheden niet uniek zijn, maar eerder een rode draad in menselijke relaties.
Bovendien raakt het lied de onvermijdelijkheid van vallen – zowel letterlijk als figuurlijk. De uitdrukking 'twee knieën, elk moment kunnen we erop vallen' duidt op de bereidheid om te bezwijken voor emotionele lasten, wat het idee versterkt dat niemand immuun is voor de uitdagingen van het leven. Deze zin vat de kernboodschap van het lied samen: dat ondanks onze inspanningen om sterk en onbreekbaar over te komen, we allemaal vatbaar zijn voor momenten van zwakte en dit deel van onze menselijkheid moeten erkennen en accepteren.