Het nummer 'Juan Martha' van La Dinastía de Tuzantla is een traditionele Mexicaanse corrido, een genre dat bekend staat om het vertellen van verhalen door middel van muziek, waarin vaak de levens en heldendaden van beroemde individuen worden verteld, vooral in de context van de Mexicaanse Revolutie of de levens van bandieten en bandieten . De tekst van 'Juan Martha' schetst het beeld van een beruchte figuur die zowel gevreesd als vereerd wordt. Het karakter van Juan Martha wordt afgebeeld als een man die zich voor zijn eigen vermaak bezighoudt met criminele activiteiten, zoals diefstal en moord. Zijn bekendheid is zo groot dat hij een premie op zijn hoofd heeft staan, en zelfs de wetshandhavers, ook wel 'rurales' genoemd, vrezen hem alsof hij vergif is.
Het verhaal neemt een wending wanneer Juan Martha wordt gevangengenomen en de angst van zijn moeder wordt geïntroduceerd. Ze is bereid de premie te betalen voor de vrijheid van haar zoon, waarmee ze de onvoorwaardelijke liefde van een moeder laat zien, zelfs ondanks de wandaden van haar kind. Juan Martha lijkt zich echter bij zijn lot te hebben neergelegd en zegt tegen zijn moeder dat ze niet mag huilen en niets moet aanbieden voor zijn vrijlating, omdat hij denkt dat hij kan ontsnappen. Maar naarmate het lied vordert, accepteert hij zijn naderende dood en erkent hij dat hij met zijn leven voor zijn misdaadleven moet betalen. Het lied eindigt met Juan Martha die een brief achterlaat, waarin hij suggereert dat zijn verhaal via de corrido verteld moet blijven.
Het lied is rijk aan culturele betekenis en weerspiegelt de complexe relatie tussen bandieten en de samenleving in de Mexicaanse folklore, waar bandieten kunnen worden gezien als zowel schurken als volkshelden. Het raakt ook thema's als moederliefde, fatalisme en de aanvaarding van je lot. 'Juan Martha' fungeert als een verhaal dat de essentie van de corrido-traditie vastlegt, waarin muziek wordt gebruikt om de verhalen van meer dan levensgrote figuren en de emotionele banden die hen met hun families en gemeenschappen verbinden, te vereeuwigen.