'Clint Eastwood' van Gorillaz is een nummer dat een complexe mix van melancholie en optimisme weergeeft, verpakt in de kenmerkende alternatieve rock en hiphopfusion van de band. Het nummer, genoemd naar de beroemde acteur die bekend staat om zijn stoïcijnse en stoere karakters, speelt met contrasten, zowel qua tekst als qua sfeer. De openingsregels, 'Ik ben niet gelukkig, ik ben blij / ik heb zonneschijn in een tas', presenteren onmiddellijk een paradox. De spreker is niet gelukkig, maar toch voelen ze zich blij, wat een dieper gevoel van tevredenheid suggereert dat voorbijgaande emoties overstijgt. De 'zonneschijn in een tas' is een metafoor die een bron van geluk of hoop kan vertegenwoordigen die wordt beheerst en gecontroleerd, klaar om te worden vrijgegeven wanneer dat nodig is.
Het refrein van het nummer benadrukt een gevoel van naderende verandering met de herhaalde regel 'De toekomst komt eraan.' Dit suggereert dat de huidige staat van ‘nutteloos’ gevoel van de spreker tijdelijk is, en dat er een verwachting is van transformatie. Het idee van de toekomst brengt een belofte van potentieel met zich mee en de mogelijkheid om de huidige staat van ontevredenheid achter zich te laten. De Gorillaz onderzoeken vaak thema's als technologie, isolatie en existentiële overpeinzingen in hun muziek, en 'Clint Eastwood' is daarop geen uitzondering, omdat het zich verdiept in de menselijke conditie en de zoektocht naar betekenis.
De teksten gaan dieper in op de verzen en personifiëren het gevoel gevangen te zitten en vervolgens te worden bevrijd ('Eindelijk liet iemand me uit mijn kooi'). De verteller van het lied spreekt over tijdloos zijn en het fysieke domein te boven gaan ('Nu is tijd voor mij niets, want ik tel geen leeftijd'). Er is een gevoel van empowerment en verlichting naarmate het personage het alledaagse overstijgt ('Ik ben goed in reparaties en ik zit onder elke strik / ongrijpbaar!'). Het nummer raakt ook de kracht van perceptie en de geest ('Je neemt waar met je geest, dat is het innerlijke'). Gorillaz moedigt luisteraars, door hun geanimeerde bandleden en unieke verhalen, vaak aan om verder te kijken dan de oppervlakte en hun realiteit in twijfel te trekken, wat tot uiting komt in de filosofische ondertonen van 'Clint Eastwood'.