Het nummer 'Cassandra' van Taylor Swift duikt in de thema's van genegeerde waarschuwingen en maatschappelijk verraad, en trekt een parallel met de mythologische figuur Cassandra, die vervloekt was om ware profetieën uit te spreken die nooit werden geloofd. De teksten tonen een verhaal van persoonlijke verwoesting en publieke verontwaardiging, waarbij de pogingen van de hoofdpersoon om waarheden te waarschuwen of te onthullen met vijandigheid en uiteindelijk met stilte worden beantwoord. Swift gebruikt de beelden van een huis met een krakende muur als metafoor voor de afbrokkelende toestand van het leven en de psyche van de hoofdpersoon, die ze probeert te herstellen, zelfs als de chaos om haar heen ontstaat.
Het refrein: 'Dus ze hebben Cassandra eerst vermoord omdat ze het ergste vreesde en het de stad probeerde te vertellen', benadrukt het lot van degenen die, ondanks het voorzien van een ramp, door de massa tot zwijgen worden gebracht of genegeerd. Dit motief resoneert met gevoelens van frustratie en hulpeloosheid, die nog worden verergerd door de gewelddadige en afwijzende reacties van de menigte wanneer waarheden worden gesproken. De brug van het lied, waarin hebzucht en een 'christelijke refreinlijn' worden genoemd, suggereert een kritiek op maatschappelijke en mogelijk religieuze hypocrisie, waarbij morele standpunten worden opgegeven als ze ongemakkelijk zijn.
Swifts vertolking van Cassandra is niet alleen een hertelling van een mythe, maar een commentaar op moderne kwesties zoals de onderdrukking van de waarheid en de belastering van degenen die deze durven uit te spreken. De sombere toon van het lied en de beklijvende herhalingen van ongeloof ten aanzien van de waarschuwingen van de hoofdpersoon weerspiegelen een diep cynisme ten aanzien van maatschappelijke normen en gedragingen, waardoor het een krachtig statement maakt over de gevolgen van het negeren van de ongemakkelijke waarheden.