Anya Nami's nummer 'Bread' is een speelse en satirische kijk op de universele liefde voor brood en de strijd die gepaard gaat met dieetbeperkingen. De teksten drukken een bijna obsessieve hunkering naar verschillende soorten brood uit, ondanks de negatieve gevolgen waarmee de hoofdpersoon te maken krijgt, zoals familiale afkeuring en gezondheidsproblemen. De herhaling van het woord 'brood' in het refrein benadrukt het centrale thema van het lied en de fixatie van de artiest op dit basisvoedsel.
Het nummer gaat ook over het idee van verwennerij en de maatschappelijke druk die verband houdt met het lichaamsbeeld en de eetgewoonten. Anya Nami illustreert op humoristische wijze het conflict tussen verlangen en verantwoordelijkheid, terwijl de hoofdpersoon zijn coeliakie erkent, wat het consumeren van gluten een slecht idee maakt, maar toch de verleiding niet kan weerstaan. De vermelding van 'explosieve diarree' en de regel 'verkocht mijn moeder voor een stuk taart' overdrijven de moeite die de hoofdpersoon zou doen uit liefde voor brood, en voegen een laagje donkere humor toe aan het verhaal.
De muziekstijl van Anya Nami bevat vaak humor en ironie om serieuze onderwerpen te bespreken. In 'Bread' gebruikt ze een pakkende melodie en humoristische teksten om thema's als verslaving, zelfbeheersing en de gevolgen van het negeren van iemands gezondheid voor tijdelijk genot te onderzoeken. Het lied dient als metafoor voor de menselijke neiging om na te streven wat we willen, zelfs als we weten dat het niet goed voor ons is, en voor het interne conflict dat uit dergelijke keuzes voortkomt.