Het nummer '1925' van VOCALOID duikt in de complexiteit van menselijke emoties en maatschappelijke verwachtingen. De teksten, geleverd door de synthetische maar emotionele stem van een VOCALOID, onderzoeken thema's als isolatie, eigenwaarde en het meedogenloze streven naar liefde en validatie. De openingsregels, 'itaikena mooshon furikireru tenshon / igai, igai ikeru mono ne', suggereren een strijd om los te komen van emotionele beperkingen en maatschappelijke druk, waarbij de spanning tussen persoonlijke verlangens en externe verwachtingen wordt benadrukt.
Het refrein van het lied, 'kaenai mono nado nai no desu / tenjite ieba nanimono nimo / nedan wo tsukete uru no desu', weerspiegelt een cynische kijk op de wereld, waar alles, inclusief emoties en relaties, kan worden gecommodificeerd en verkocht. Dit perspectief wordt verder benadrukt door de regels 'akitara gamu wo suteru youni / aratana koi wo sagasu douri', waarin de zoektocht naar nieuwe liefde wordt vergeleken met het weggooien van een stukje kauwgom zodra het zijn smaak verliest. Deze metafoor onderstreept het vergankelijke karakter van moderne relaties en de voortdurende zoektocht naar iets nieuws en spannends.
Het lied gaat ook over het idee van het overwinnen van obstakels en maatschappelijke normen, zoals te zien is in de regels 'saegiru mono wo ageru naraba / kokoro to doutoku, houritsu ka / otakai kabe mo toomawari wo / shita naraba hora / konnichiwa.' Hier suggereren de teksten dat je door de barrières van het hart, de moraal en de wet te omzeilen een nieuw begin of een nieuw perspectief kunt vinden. De slotregels, 'ai to wa nanzo to towarereba / sore wa watashi to kotaeyou zo / hibi wareshi nikui dake na node, daiya nado iranai no desu', bieden een aangrijpende reflectie op liefde en impliceren dat ware liefde niet over materiële bezittingen gaat, maar over over echte verbinding en begrip.
'1925' van VOCALOID is een tot nadenken stemmend nummer dat levendige metaforen en culturele verwijzingen gebruikt om de complexiteit van menselijke emoties en maatschappelijke verwachtingen te onderzoeken. De synthetische stem voegt een unieke dieptelaag toe, waardoor de luisteraar nadenkt over de authenticiteit van emoties in een digitaal tijdperk.