Zou dat ik zijn

Hozier's 'Would That I' is een rijk tapijt van metafoor en emotie, waarin thema's als liefde, verlies en de transformerende kracht van beide met elkaar worden verweven. De tekst van het lied is doordrenkt van natuurlijke beelden, met verwijzingen naar bomen, vuur en as, die dienen als metaforen voor de cycli van liefde en de impact van het vertrek ervan. De openingsregels zetten de toon met een romantische visie van het haar van een vrouw, vergelijkbaar met een wilg, wat een natuurlijke, vrij vloeiende en betoverende aanwezigheid suggereert. Het lied duikt vervolgens in de pijn van de afwezigheid van liefde en vergelijkt het met een boom die weet dat hij moet worden omgehakt om voor warmte te zorgen. Deze bitterzoete erkenning van de noodzaak van liefde en de prijs ervan is een terugkerend thema in het hele nummer.

Het refrein contrasteert het verleden met het heden en geeft aan dat de intense gevoelens van liefde ('set alight') en de troost die het met zich meebrengt ('hold me tight') geen deel uitmaken van het huidige moment. Dit refrein van 'niet vanavond' suggereert een verlangen naar een intensiteit uit het verleden die niet langer toegankelijk is. De herhaalde verzekering dat 'je goed voor me bent' lijkt een dankbare erkenning te zijn van de blijvende vriendelijkheid van de liefde, ondanks de veranderingen in de loop van de tijd. De verhaallijn van het nummer neemt de luisteraar mee op de reis van liefde die helder brandt en vervolgens vervaagt, en een blijvende impact op het hart achterlaat.



Muzikaal gezien staat Hozier bekend om zijn soulvolle stem en zijn vermogen om elementen van blues, folk en indierock te combineren tot een uniek geluid dat zijn poëtische teksten aanvult. 'Would That I' is daarop geen uitzondering, met zijn beklijvende melodie en de emotionele uitvoering van Hozier die de thema's van het nummer versterken. Het nummer vangt de universele ervaring van het nadenken over liefdes uit het verleden, de pijn van het loslaten en de warmte van dierbare herinneringen. Het is een bewijs van de blijvende kracht van liefde en de sporen die het op ons achterlaat, lang nadat de vlammen zijn gedoofd.