Er valt stof op de lege hallen van mijn oude school
Waar de herinneringen vervagen alsof het slachtoffer een vergeten dwaas is
Nu is grote ogen de blinde, onuitgesproken regel geworden
Dieper alleen maar diep is nu het woord
De lessen zijn niet het enige antwoord dat je ooit hebt gehoord
Keer mij niet de rug toe
Laat mij nooit in de steek
Ze zei dat ik je elke keer ophaalde
Voordat je de grond raakt
Je egoïstische gezicht is nu gewist
Wanneer iemand je noemt
En de duisternis die je verliet
Is bijna opzij gegaan
Met verdwijnende wolken komt de zon
Binnen anderhalve kilometer van huis
Maak je zorgen, mijn zorgen, is het al zo lang geleden?
Het fluitje blijft buigen, maar de melodieën zijn allang verdwenen
Zijn lege lichaam kan niet verklaren dat er niets meer in zit
Dus zing een liedje voor mij van gisteren
Toen het lachen de tranen vulde die we nu maken
Had je het maar gezien
Wat ik nu zie
En ging de hoek om waar jij zou zijn geweest
Binnen anderhalve kilometer van huis
Zing dus voor mij
Zing een liedje voor mij
Een liedje van gisteren
En toen het gelach deze tranen eerder dronk
De beloften die nu wegglippen
Keer mij niet de rug toe
Laat mij nooit in de steek
We zijn binnen een mijl
Binnen anderhalve kilometer van huis