Het nummer 'Treehouse' van Alex G, met Emily Yacina, schetst een beeld van een persoonlijk toevluchtsoord waar de hoofdpersoon toevlucht zoekt voor de buitenwereld. De teksten brengen een gevoel van isolatie en het verlangen naar selectief gezelschap over. De herhaalde regel 'Ga niet binnen, staat op de deuropening geschreven' suggereert een grens tegen de wereld, wat de behoefte aan privacy benadrukt en misschien een vleugje verzet tegen indringers van buitenaf. De boomhut, een typisch symbool van onschuld en escapisme uit de kindertijd, dient als decor voor deze intieme ruimte.
De hoofdpersoon nodigt slechts één persoon uit om deze ruimte te delen, wat wijst op een diep niveau van vertrouwen en comfort bij deze persoon. Het aanbod om de bezoeker tot 'plaatsvervanger' van zijn 'kapitein' te maken is een speelse manier om een band op te bouwen en rollen toe te kennen binnen hun afgezonderde wereld. De regel 'Ik ben echt blij dat je denkt dat ik zo grappig ben' onthult een kwetsbaarheid en een verlangen naar validatie van de bezoeker, wat suggereert dat hun aanwezigheid de hoofdpersoon vreugde en een gevoel van eigenwaarde geeft. De verklaring 'Ik denk niet dat ik je ooit zal laten vertrekken' kan worden geïnterpreteerd als een uitdrukking van de wens van de hoofdpersoon om deze bijzondere band vast te houden, uit angst voor de eenzaamheid die zou kunnen terugkeren als de bezoeker zou vertrekken.
De muziekstijl van Alex G bevat vaak lo-fi, indie-elementen die het introspectieve en persoonlijke karakter van zijn teksten aanvullen. 'Treehouse' is daarop geen uitzondering, met zijn zachte melodie en eenvoudige arrangement die een sfeer creëren die de thema's van het nummer, eenzaamheid en gekoesterde kameraadschap, weerspiegelt. Het nummer resoneert met iedereen die ooit de behoefte heeft gevoeld om zich terug te trekken uit de wereld en de vreugde heeft iemand te vinden die zijn of haar persoonlijke ruimte begrijpt en respecteert.