Het nummer 'Sea, Swallow Me' van Cocteau Twins is een dromerig en enigmatisch stuk dat een eenvoudige interpretatie tart, net als de kenmerkende stijl van de band. Cocteau Twins, bekend om hun etherische soundscapes en de kenmerkende, vaak niet te ontcijferen zang van Elizabeth Fraser, creëren een sonische wereld die luisteraars uitnodigt om hun eigen betekenis in het abstracte te vinden. De teksten van 'Sea, Swallow Me' vormen daarop geen uitzondering, met zinnen die een gevoel van verlangen en een verlangen naar transformatie of ontsnapping oproepen.
De herhaalde regel 'Yell I wanted my' suggereert een verlangen naar iets dat net buiten bereik ligt, iets diep persoonlijks en misschien onbereikbaar. De beeldtaal van de zee als symbool van vrijheid en een kracht die 'op zijn plek kan staan om de wereld te zoeken en te regeren' impliceert een enorme, krachtige en bevrijdende entiteit. Dit zou geïnterpreteerd kunnen worden als een metafoor voor het onderbewustzijn of de onbekende diepten van de menselijke psyche, waar men zowel troost als een gevoel van grenzeloosheid kan vinden.
Het cryptische karakter van de teksten, gecombineerd met de sfeervolle muziek, zorgt voor een sfeer die zowel beklijvend als geruststellend is. Het lied lijkt het gevoel weer te geven dat je op de drempel van begrip staat, of op de rand van een grote ontdekking, terwijl het ook de schoonheid erkent van het mysterie dat overblijft. 'Sea, Swallow Me' is een bewijs van het vermogen van de Cocteau Twins om liedjes te maken die op emotioneel niveau resoneren, zelfs als de woorden de conventionele interpretatie weerstaan.