Sematary's 'Scarecraw (feat. Buckshot)' is een donker, sfeervol nummer dat zich verdiept in thema's als isolatie, existentiële angst en een beklijvend gevoel van onthechting van de realiteit. De hoofdpersoon van het lied, die zich identificeert als een vogelverschrikker, symboliseert een figuur die zowel levenloos als eeuwig waakzaam is en een staat van gevoelloosheid en voortdurende waakzaamheid belichaamt. De herhaalde bewering: 'Well Bitch, ik ben een vogelverschrikker, dus ik kan niets voelen', zet de toon voor het hele nummer en benadrukt een diep gevoel van emotionele gevoelloosheid en onthechting.
De beelden in het hele nummer zijn levendig en griezelig en schetsen een beeld van een spookachtig, verlaten landschap. Verwijzingen naar 'Haunted Moundddd Scarecrows In the Cornfield' en 'Throwin Molotovs' roepen een gevoel van chaos en vernietiging op, terwijl de acties van de vogelverschrikker, zoals 'Light self on Fire', een zelfdestructieve inslag suggereren. De kleding en acties van de vogelverschrikker, zoals 'Rockin my Trueys' en 'Runnin Round the sleepy Barn With my Fuckin Reaper', combineren moderne elementen met gotische horror, waardoor een unieke en verontrustende sfeer ontstaat.
De samenwerking met Buckshot voegt nog een laag toe aan het nummer, met regels als 'AK in my Pocket pull it out like Mary Poppins' en 'We got dumb long muskets cutters Just like Davy crockett' waarbij donkere humor wordt gemengd met gewelddadige beelden. De setting van het nummer, beschreven als een 'spookstad' en 'dode hondenboerderij', versterkt de thema's van verlatenheid en verval. De reis van de vogelverschrikker, gekenmerkt door 'nachtmerries overdag' en 'Maanverduistering, de zon verlicht door mijn ogen', weerspiegelt een strijd met innerlijke demonen en een zoektocht naar betekenis in een sombere, meedogenloze wereld. Uiteindelijk is 'Scarecraw' een beklijvende verkenning van een personage dat gevangen zit in een cyclus van wanhoop en vernietiging, tegen een achtergrond van gotische horror en landelijk verval.