Ik zou nooit de ether of het overwoekerde gras kunnen bouwen
Ik zou nooit een rivier kunnen bouwen met een mond vol schuim
Ik zou nooit de winter kunnen opbouwen met haar koude tranen van glitter
Ik heb geluisterd naar de rode eik en de eikel die ze huilt
Ik heb geluisterd naar de witte berk en het papier dat ze droogt
Ik heb naar de grap van de kikkers geluisterd, naar de rook van het vuur
Ik kan je nu nooit meer vertellen wat ik eerder vaak heb gezegd
Omdat belofte een slinger is die gewoon aan de deur zwaait
En ik zeg niet dat ik niet meer jaloers of bang ben
Ik zeg het maar
Ik zou nooit een regenboog of welke bloem dan ook kunnen bouwen
Ik zou nooit een mus of een meteorenregen kunnen maken
Ik zou nooit een regenworm kunnen bouwen, nooit de aarde kunnen laten draaien
Ik heb geluisterd naar het lachen van de vos verderop in het pad
Ik heb me vastgeklampt aan het luisteren van het mos naar de slak
Oeh
De glans van de beukenbladeren terwijl de wind flink niest
Wat ik vroeger vaak had gezegd, zou ik je nu nooit meer kunnen vertellen
Omdat belofte een slinger is die gewoon aan de deur zwaait
En ik zeg niet dat ik niet meer jaloers of bang ben
Ik zeg het maar
Ik zou nooit de schaduw tussen je wang en je oog kunnen bouwen
Ik zou nooit een sproet kunnen maken of de warme adem die je zucht
Het bladerdak van wimpers met de zachtheid van as
Ik heb naar de herinnering geluisterd, zoals het was
Luisteren naar de echo van het waarom en omdat
Luisterend naar de echo die me vertelt dat ik los moet laten
Wat ik vroeger vaak had gezegd, zou ik je nu nooit meer kunnen vertellen
Want belofte is een slinger die gewoon aan de deur hangt
En ik zeg niet dat ik niet meer jaloers of bang ben
Ik zeg het maar
Gezegde