Nacht van volle maan
De tijd is die van de dolk
Als dieven van schaduwen
We komen binnen op zoek naar een fantasie
Om waar te worden
De sfeer is zeer geladen
De rook laat me niet zien
Tussen het lawaai en het gelach
De stilte van een blik sluipt naar binnen
Dat wil zeggen:
Als je met vuur wilt spelen
Nu heb je de kans
Ik kom van diep uit de straat
Waar dromen begraven liggen
Met neonlicht en metaal
Mijn handen weten wat ze doen
Mijn tong heeft geen rivaal
Vertel me wat je wilt dat ik met je doe
Ik ken duizend straten
En ze leiden allemaal naar dezelfde plek
Het bed is nog warm
Wie weet hoeveel het er zijn geweest?
En dat in nog geen vijf minuten
Ik laat mijn adem achter op een vermoeid lichaam
Van zoveel omzwervingen
En alleen de leegte bleef over
Van een droom die wakker werd
Toen de dauw opdroogde
Het liet een woestijn achter in mijn lichaam
De wond bereikt het hart
De kaarten op tafel
Het is de beurt aan het wetsvoorstel
Iedereen heeft zijn plaats
Speelt hun rol, haalt het sap eruit
Betaalt en vertrekt
De straat opent zich naar de trappen
Dat ze, zelfs als ze dat willen, niet kunnen stoppen
Van de ene hoek naar de andere
Van verf tot ellende
Van auto tot trottoir
Zonder achterom te kijken
En ik weet dat er geen bloemen waren
Of afscheidskusjes
Gewoon een zwarte parel
Gleed langs de wang
En belandde op het kussen