Het nummer 'The Old Therebefore / Singing at Snakes' is een aangrijpend stuk dat zich lijkt te verdiepen in thema's als sterfelijkheid, afsluiting en de veerkracht van de menselijke geest in tijden van tegenspoed. De teksten suggereren een verhaal van iemand die op de rand staat van een belangrijke overgang, mogelijk van leven naar dood, of van de ene bestaansfase naar de andere. De herhaalde zinsnede 'het oude dus' roept het gevoel op dat je op een drempel staat, terugkijkt op wat is bereikt voordat je verdergaat met wat daarna komt.
De structuur van het nummer, met verschillende stemmen die bijdragen aan het verhaal, voegt een laagje complexiteit toe aan de interpretatie ervan. De personages Lucy Gray, Coriolanus en Festus lijken na te denken over hun leven en drukken de wens uit om hun onafgemaakte zaken af te ronden voordat ze naar de hemel kunnen 'vliegen'. De vermelding van 'Doctor Gaul' en de context van 'zingen tegen slangen' zou een setting kunnen impliceren waarin de personages met dreigend gevaar worden geconfronteerd, maar toch troost en een kalmerend effect vinden in muziek. Dit zou een metafoor kunnen zijn voor de kracht van kunst om troost en kracht te bieden in moeilijke situaties.
De teksten gaan ook over het idee om het leven ten volle te leven en alles te ervaren wat het te bieden heeft voordat het einde bereikt is. De zangeres, vermoedelijk Lucy Gray, heeft het over 'het leegmaken van haar kopje', 'het uitputten van haar vrienden' en 'het opbranden van beide kanten', wat duidt op een leven dat met intensiteit en passie wordt geleefd. Het lied lijkt de reis van het leven te vieren, met al zijn beproevingen en triomfen, en de ultieme aanvaarding van de eindigheid ervan. De serene acceptatie van het einde, gekoppeld aan de vastberadenheid om ten volle tot dat moment te leven, geeft het nummer een bitterzoete en bekrachtigende kwaliteit.