Op een heuvel ver weg stond een oud, ruig kruis
Het embleem van lijden en schaamte
En ik hou van dat oude kruis waar het liefste en het beste waren
Want een wereld van verloren zondaars werd gedood
Dus ik zal het oude, ruige kruis koesteren
Totdat ik eindelijk mijn trofeeën neerlegde
Ik zal me vastklampen aan het oude, ruige kruis
En ruil het op een dag in voor een kroon
Aan het oude, ruige kruis zal ik altijd trouw zijn
Het is schaamte en verwijt die graag worden gedragen
Dan zal hij me op een dag naar mijn huis ver weg bellen
Waar ik zijn glorie voor altijd zal delen
Dus ik zal het oude, ruige kruis koesteren
Totdat ik eindelijk mijn trofeeën neerlegde
Ik zal me vastklampen aan het oude, ruige kruis
En ruil het op een dag in voor een kroon