Ode aan de Mets

Op zijn paard, op zijn paard
Ik ga hier niet meer wakker worden
Luister een keer, het is niet de waarheid
Het is gewoon het verhaal dat ik je vertel
Makkelijk gezegd, makkelijk gedaan
Maar het is niet gemakkelijk, misschien wel voor jou
Ik hoop dat je het vindt, ik hoop dat het goed is
Ik hoop dat je het leest, denk dat je dat zou moeten doen
Het geeft je wat speling als hij achterover leunt
Meet je op, plant zijn aanval

Ja-ja-ja
Drums alsjeblieft, Fab



En ik heb het allemaal, ik heb het allemaal
Wacht op mij op straat
Maar nu moet je iets speciaals voor mij doen
Ik ga zeggen waar ik aan denk
Dan loop ik naar buiten, dan voel ik me prima

Ja, ik zit onder zijn duim, ik lig op zijn rug
Ik zal mijn tanden niet te snel laten zien
Ik had je daar nodig, ik had je daar nodig
Maar ik wist het niet, ik wist het niet



Terug van zijn reis staat hij voor de deur
Als hij terugkomt, is hij aan de telefoon
Onschuldig oog, onschuldig hart
Nee, het is niet verkeerd, maar het klopt niet
Onschuldige tijd, op zichzelf
Dat ga ik niet doen, verdomme, ik heb geen controle meer
Ik verveelde me gewoon, gitaar spelen
Al je trucjes geleerd, was niet zo moeilijk



Het is nu de laatste, dat kan ik je beloven
Ik zal de waarheid ontdekken als ik terugkom

Voorbij zijn de oude tijden
Vergeten, tijd om de reling vast te houden
De Rubik's Cube lost voor ons geen oplossing op
Oude vrienden, lang vergeten
De oude manieren onderaan
De oceaan is nu verzwolgen
Het enige dat overblijft zijn wij
Dus vergeef de stilte die je hoort
Het verandert in een oorverdovend, pijnlijk, beschamend gebrul