Adrianne Lenker, bekend om haar aangrijpende songwriting en als frontvrouw van de indiefolkband Big Thief, presenteert met 'Not A Lot, Just Forever' een diep intiem en contemplatief nummer. De teksten onderzoeken thema's als liefde, toewijding en de complexiteit van menselijke relaties door middel van levendige beelden en metaforische taal.
De zinsnede 'Not a lot, just forever' fungeert als krachtig refrein door het hele nummer en benadrukt het idee van eeuwige toewijding boven materiële overvloed. De herhaling van deze zin suggereert een verlangen naar een liefde die blijvend en diepgaand is, in plaats van een liefde die kwantificeerbaar of vluchtig is. Lenker gebruikt natuurlijke beelden, zoals de rots die het weer draagt en het winterkoninkje dat haar veren afwerpt, om de veerkracht en transformatie te illustreren die plaatsvinden binnen een duurzame band. Deze beelden brengen het gevoel over dat echte verbinding de beproevingen van de tijd kan weerstaan, net zoals een rots de elementen verdraagt.
Het nummer raakt ook thema's als bescherming en kwetsbaarheid. De vermelding van een wild blaffende hond om de 'kinderjaren' van de zanger te beschermen en de strijd om de innerlijke wolf te kalmeren, suggereren een interne strijd tussen onschuld en ervaring, evenals de beschermende instincten die ontstaan in intieme relaties. Vooral de zin 'Ik wil je vrouw zijn, dus ik houd je aan mijn mes' is opvallend en verwijst naar de paradox van de tederheid van de liefde en haar potentieel voor pijn. Het verhaal van het lied loopt door momenten van huiselijkheid, fantasie en conflict, en keert uiteindelijk terug naar het centrale idee dat de liefde die wordt beschreven niet kwantificeerbaar is: ze is oneindig en verweven in de structuur van hun bestaan.