Het nummer 'New Chains Same Shackles' van $uicideBoy$ duikt in thema's als existentiële wanhoop, geestelijke gezondheidsproblemen en de cyclische aard van persoonlijke demonen. Het openingsvoorbeeld stelt een vraag over het nulsomkarakter van triomf en vernedering, en zet een toon van conflict en introspectie.
De teksten drukken een gevoel van nutteloosheid en gevangenschap uit in een cyclus van zelfdestructief gedrag. De herhaalde oproepen tot 'Bel mij' suggereren een schreeuw om hulp of verbinding, afgewisseld met de berusting die duidelijk zichtbaar is in de regels over het wachten op de dood en een lijst met spijtbetuigingen. De vermelding van het treffen van regelingen om te veranderen en zichzelf te verbeteren wordt onmiddellijk ondermijnd door de erkenning dat deze inspanningen tevergeefs zijn. De beelden van verstikking en falende longen vertegenwoordigen metaforisch de overweldigende druk en het onvermogen om aan de eigen geest en omstandigheden te ontsnappen.
Het tweede couplet schetst een somber beeld van isolatie en depressie, met verwijzingen naar drugsmisbruik, geestelijke gezondheidscrises en zelfmoordgedachten. De beschrijving van de kunstenaar van een moordend bestaan in een desolate omgeving, gevolgd door kraaien – een symbool dat vaak geassocieerd wordt met de dood – versterkt het thema van de onontkoombaarheid. Het verlangen om 'iedereen die in zicht is te doden' en zichzelf te laten ontbinden spreekt van een diepgewortelde woede en berusting. Het lied eindigt met de belofte van een onvermijdelijke confrontatie, wat een dreigende afrekening met zichzelf of anderen suggereert. Over het geheel genomen is 'New Chains Same Shackles' een rauwe weergave van de strijd om los te komen van de ketens die je zelf hebt gemaakt, zelfs als deze in nieuwe vormen veranderen.