Het nummer 'Never Tell' van Luke Chiang duikt in de complexe emoties van liefde, eenzaamheid en de stille strijd waarmee we vaak worden geconfronteerd. De teksten schetsen een levendig beeld van iemand die worstelt met gevoelens van isolatie en de wanhopige behoefte aan verbinding. De herhaalde zinsnede 'Ik heb je nodig als water, mijn liefste' onderstreept de essentiële aard van deze verbinding en vergelijkt deze met een fundamentele menselijke noodzaak. Deze metafoor benadrukt de diepte van het verlangen van de spreker en de cruciale rol die liefde speelt in hun leven.
Het nummer raakt ook aan het thema geduld en de hoop dat alles uiteindelijk zin zal krijgen. Er is echter een voelbaar gevoel van strijd, aangezien de spreker toegeeft dat hij zich alleen voelt en de controle verliest. De regel 'Niets geleerd is pijnloos' suggereert dat de spreker een periode van groei en zelfontdekking doormaakt, zij het een pijnlijke. Het noemen van vermiste vrienden en het gevoel van afstand benadrukken nog eens het gevoel van isolatie van de spreker en de emotionele tol die dit van hen eist.
In het refrein duidt het pleidooi voor een 'reden of teken van boven' op een zoektocht naar betekenis en geruststelling te midden van onrust. De herhaalde oproepen om 'zie mij, red mij nu' en 'genees mij, houd mij nu vast' zijn kreten om hulp en troost, die de kwetsbaarheid van de spreker onthullen. De emotionele intensiteit van het nummer wordt versterkt door de beelden van 'bloeden', die de diepe emotionele wonden symboliseren die de spreker ervaart. Met 'Never Tell' legt Luke Chiang de rauwe en vaak onuitgesproken strijd van liefde, eenzaamheid en de menselijke behoefte aan verbinding en begrip vast.