Een kleine engel uit de hemel bereidde zich voor om te reizen
Om lang te leven in de aardse wereld
Ik draaide me om en vroeg waarom hij weg wilde lopen.
Van jouw prachtige paradijs zo mooi en zo bijzonder
Zo schattig en zo bijzonder
Hij omhelsde zijn schepper, hij zag hem snikken.
Met een zachte glimlach begint God te vragen
Geef hem de redenen waarom hij het niet wilde accepteren.
En de kleine engel antwoordt: Ik wil je niet verlaten.
Waarom snijd je mijn vleugels af?
Hoe ga ik vliegen?
Van wat ik daar beneden hoor, gaan ze me heel slecht behandelen.
Door dat gevoel wil ik liever blijven.
Met een zachte streling als de zeebries
God omhelst zijn kleine engel en begint het uit te leggen
Ik ga je klein maken, zodat je kunt passeren
Van mijn huis naar de aarde via een moedertunnel
Via een moedertunnel
En maak je geen zorgen om mij, ik zal je niet vergeten.
Want ik zal je vergezellen tot de dag dat je terugkomt
En als je geloof enorm is, zal ik overal zijn
De kleine engel vraagt het aan hemelse heilige vader
Als ik zo klein geboren word, wat zal er dan met mij gebeuren?
Hoe kan ik rondrennen zonder mijn vleugels, zonder mijn stem?
Mijn god lacht weer terwijl hij zich klaarmaakt om te spreken
Ik ga je een engel geven, deze zal aards zijn
De nacht dat u ziek bent, weet hij hoe hij laat op moet blijven
Het zal je de woorden leren die je moet gebruiken
Het zal je leren glimlachen totdat je lacht
Om de eerste stappen te zetten, te voelen en te navigeren
In de rivier van hoop zonder dat je schipbreuk kunt lijden
Op dat moment op aarde een ziekenhuiskamer
Ontvangt een vrouw in bevalling die zich voorbereidt op de bevalling
Contracties en pijn beginnen op te treden
God zegt tegen de kleine engel: je moet nu gaan.
Denk aan uw geloof dat het u terug zal brengen
Precies op dat moment begint het op te stijgen
De kleine engel uit de hemel weet het maar te vragen
Geef me de naam van de engel die voor me gaat zorgen
En God antwoordt hem met uitgestrekte hand
Maak je geen zorgen over haar naam, bel gewoon haar moeder.