Daar aan de voet van de berg
Waar de zon zich vroeg verbergt
Mijn kleine trieste boerderij bleef bestaan
En verlaten van mijn werk
Daar heb ik de jaren doorgebracht
Daar vond ik mijn eerste liefde
En het waren de teleurstellingen
Dat doodde de illusie
Oh hart dat je gaat
Om nooit meer terug te keren, zeg geen vaarwel
Zeg nooit vaarwel als je het niet wilt weten
De pijn van afwezigheid
Vervloekt zijn de donkere ogen
Dat betoverde mij met hun blik
Als ze mij nooit hadden gezien
Zij zouden niet de oorzaak van mijn lijden zijn
Oh hart dat je gaat
Om nooit meer terug te keren, zeg geen vaarwel
Kom terug om de kleine ranch op te vrolijken met je geliefde
Dat was mijn leven en illusie
Vervloekt zijn de donkere ogen
Dat betoverde mij met hun blik
Als ze mij nooit hadden gezien
Zij zouden niet de oorzaak van mijn lijden zijn