De wereld was alleen voor hen tweeën en voor hen tweeën
In hun huis verspreidden zich enkele wolken in de zon
In hun blikken liefde in hun antwoorden ja
En voor hun pijn slechts één doel
Hij vertrok
Zijn haar is grijs geverfd
Ze stopte met het verzorgen van de tuinbloemen
En ze zou zeggen: kom, we moeten leven
En de jongens uit de buurt noemden haar gek
En een paar in het wit geklede mannen zeiden dat ze moest komen
En ze riep nee meneer, zie je, ik ben niet gek
Ik was gisteren gek, maar het was uit liefde
In het ziekenhuis op een bankje in de zon kun je haar zien
Glimlachend terwijl ze op haar oude horloge kijkt
Denkend aan wat er zal gebeuren met degene die vertrok
En nam haar hart mee
Hij wil niet komen, ze wacht in haar wolken in de zon
In die wereld van gisteren waren er maar twee
In die wereld waar
De liefde zegevierde
En de jongens uit de buurt noemden haar gek
En een paar in het wit geklede mannen zeiden dat ze moest komen
En ze riep nee meneer, zie je, ik ben niet gek
Ik was gisteren gek, maar het was uit liefde