Greentea Peng's 'Hu Man' is een gevoelvolle verkenning van zelfontdekking en de zoektocht naar evenwicht en helderheid in een chaotische wereld. Het nummer duikt in thema's als identiteit, eenheid en de impact van het moderne leven op ons spirituele welzijn. De herhaalde zinsnede 'Op zoek naar evenwicht, bidden voor duidelijkheid' vat het verlangen van de kunstenaar naar evenwicht in haar leven samen en suggereert een gemeenschappelijke menselijke strijd om vrede te vinden te midden van het lawaai van de samenleving.
De tekst 'Ma stripped me naakt, neem deze identiteit' impliceert het loslaten van oppervlakkige lagen, mogelijk verwijzend naar maatschappelijke labels of materiële bezittingen die iemands ware zelf verdoezelen. De aanroeping van 'In Lak'ech Ala K'in', een Maya-uitdrukking die 'Ik ben jou en jij bent mij' betekent, benadrukt de onderlinge verbondenheid van alle wezens en bevordert een boodschap van eenheid en empathie. Greentea Peng's gebruik van kleding als metafoor voor het verbergen van iemands essentie ('Ik draag kleding, ik verberg me graag') illustreert verder het verlangen om de kwetsbare ziel te beschermen tegen invloeden van buitenaf.
Het nummer raakt ook aan het idee dat moderne technologie en het tempo van het leven ons kunnen afleiden van onze spirituele paden ('Gooi deze telefoons weg, word een beetje heiliger'). De oproep om 'de wereld langzamer te zien' suggereert een verlangen om terug te keren naar een eenvoudiger, bewuster bestaan. Greentea Peng's erkenning van de mystieke en magische aard van het leven ('deze shit is zo / Mystiek, magisch') en de erkenning van onze eigen onwetendheid ('het enige wat ik weet is dat ik weet / Helemaal niets') weerspiegelen een bescheiden benadering van de uitgestrektheid van de menselijke ervaring en het universum.