Het nummer 'Flame' van Justin Timberlake is een aangrijpende reflectie op de beloften van eeuwige liefde en de pijn van hun ontbinding. De teksten zijn een klaagzang over een liefde die ooit beloofd was tot de dood te duren, maar sindsdien is vervaagd. Timberlake gebruikt de metafoor van een vlam om de passie en levenskracht van de relatie weer te geven, die nu in sintels en as vervalt. De herhaling van de zin 'Weet je nog dat je zei dat je van me zou houden tot ik sterf?' dient als een beklijvende herinnering aan de verbintenis die is verbroken, waarbij het contrast wordt benadrukt tussen de beloften uit het verleden en de huidige realiteit van verloren liefde.
Het nummer duikt in de verwarring en het verdriet die gepaard gaan met het einde van een belangrijke relatie. Timberlake vraagt zich af wat er mis is gegaan en geeft uiting aan een gevoel van verraad en ongeloof dat de persoon van wie hij hield de band die ze deelden kon vergeten. De tekst suggereert een reis waarin je probeert de relatie vast te houden, waarbij je tot het uiterste gaat ('tot het einde van de aarde') om er vervolgens achter te komen dat de inspanning tevergeefs was. De beelden van het kijken naar de sintels die vervagen en de vlam uitdooft symboliseren de pijnlijke aanvaarding dat de liefde die ze hadden niet langer leeft.
'Flame' raakt ook het thema spijt aan, waarbij Timberlake erkent dat het 'te laat' is en dat de uitkomst deels zijn verantwoordelijkheid is ('dat is mijn verantwoordelijkheid'). Het nummer legt de universele ervaring vast van het nadenken over wat had kunnen zijn, het omgaan met de nasleep van een verbroken belofte en de strijd om verder te komen dan een liefde die ooit alles was. De rauwe emotie die door de teksten wordt overgebracht en de vocale uitvoering van Timberlake maken van 'Flame' een herkenbare en ontroerende ballad over de complexiteit van liefde en verlies.