Kanye West's 'Father Stretch My Hands, Pt.1' met Kid Cudi is een nummer dat de rauwheid van het menselijk verlangen naast een verlangen naar spirituele verlossing plaatst. Het nummer opent met een gospelachtig gezang, waarbij de nadruk wordt gelegd op de 'enige kracht' die voor ware vervulling kan zorgen. Dit zet de toon van het zoeken naar iets dat groter is dan wereldse genoegens, een gemeenschappelijk thema in Kanye's werk, waarin hij vaak zijn relatie met geloof en God onderzoekt.
De teksten nemen vervolgens een scherpe wending met een controversiële zin over een persoonlijke ontmoeting die zowel expliciet als alledaags is, waarbij de rommeligheid van menselijke ervaringen en de gevolgen van toegeeflijkheid worden benadrukt. Kanye's openhartigheid bij het uiten van zijn gebrekkige aard en de gevolgen van zijn daden dient als een bekentenis, een erkenning van zijn menselijkheid. Het contrast tussen het heilige en het profane in het lied weerspiegelt de dualiteit van Kanye's publieke persoonlijkheid, waarin hij zowel een gerespecteerd kunstenaar als een controversieel figuur is.
Het refrein van Kid Cudi over een 'mooie ochtend' en de 'zon in mijn ochtend' zijn, introduceert een gevoel van hoop en vernieuwing. Het suggereert een verlangen om opnieuw te beginnen, om zuiverheid en vreugde te vinden in de eenvoudige geneugten van het leven. De herhaling van het gevoel ‘bevrijd’ te willen zijn duidt op een strijd om bevrijd te worden van fouten uit het verleden en de druk van roem. Het lied wordt daarom een verhaal over het zoeken naar verlossing en het vermogen om via gedeelde onvolkomenheden met anderen om te gaan.