Noah Kahans nummer 'Everywhere, Everything' is een aangrijpende reflectie op liefde en sterfelijkheid, tegen de achtergrond van een wereld in verval. De teksten brengen een gevoel van urgentie over en een verlangen om de liefde vast te houden ondanks het onvermijdelijke verval en het verstrijken van de tijd. Kahan gebruikt levendige beelden om de diepgang van de betrokkenheid te illustreren in een relatie die zich maar al te bewust is van de eindigheid ervan.
De openingsregels zetten de toon voor het nummer, erkennen de uitdagingen van het afgelopen jaar en stellen een grillige vraag over het overleven in een horrorfilm. Deze metafoor suggereert een gevoel van kwetsbaarheid en de onvoorspelbaarheid van het leven. Het nummer gaat vervolgens over naar een meer intieme ruimte, met de beelden van twee gehavende lichamen die troost vinden in elkaars aanwezigheid. Het drive-in-scherm fungeert als symbool van escapisme en gedeelde ervaringen, zelfs als de wereld buiten uiteenvalt.
Het refrein is een krachtige liefdesverklaring die het leven zelf overstijgt, waarbij Kahan de wens uitdrukt om tot het einde verbonden te blijven met zijn geliefde. De herhaling van de zinsnede 'Overal, alles' benadrukt het allesomvattende karakter van deze liefde. Het nummer vangt uiteindelijk de schoonheid van het volledig omarmen van liefde, zonder angst, ondanks het besef dat alles van voorbijgaande aard is. Het is een herinnering om de momenten die we hebben en de verbindingen die we maken te koesteren, aangezien deze betekenis geven aan ons bestaan.