Green Day's 'Brain Stew' is een rauwe en diepgewortelde weergave van slapeloosheid en de tol die dit eist van lichaam en geest. De titel van het nummer zelf is een woordspeling, die een stoofpot van gedachten suggereert die in de hersenen van de zanger koken en rust en vrede verhinderen. Het repetitieve karakter van de teksten en de zware, ploeterende gitaarriffs weerspiegelen het cyclische en oneindige karakter van de gedachten die de verteller achtervolgen tijdens zijn slapeloze nachten.
De teksten beschrijven op levendige wijze de fysieke symptomen van slapeloosheid, zoals het gevoel van bloedende ogen, een verdoofd gevoel in het gezicht en een algemeen gevoel van 'verpest en uitgesponnen' te zijn in je kamer. Deze intense beschrijvingen dienen om de wanhoop en het ongemak over te brengen van wakker liggen, niet in staat om aan de eigen racende gedachten te ontsnappen. De structuur van het nummer, met het ontbreken van een traditioneel refrein, draagt bij aan het gevoel van beknelling en monotonie dat gepaard gaat met langdurige slapeloosheid.
Naast de letterlijke interpretatie van slapeloosheid kan 'Brain Stew' ook worden gezien als een metafoor voor de angst en overstimulatie van het moderne leven. De ‘klok die in mijn gezicht lacht’ is een krachtig beeld dat de tijdsdruk en het meedogenloze tempo van de samenleving vastlegt. Het nummer resoneert met iedereen die zich ooit overweldigd heeft gevoeld door zijn eigen gedachten of door de eisen van de wereld om hem heen. Green Day, bekend om hun punkrockethos, behandelt vaak thema's als vervreemding en persoonlijke strijd, en 'Brain Stew' is een goed voorbeeld van hun vermogen om de angst van een generatie te verwoorden.