Clairo's 'Bags' is een aangrijpende verkenning van de complexiteit van een ontluikende relatie, waarin de emoties intens zijn en de angst voor kwetsbaarheid voelbaar is. Het nummer legt de interne strijd vast van het willen verbinden met iemand en tegelijkertijd proberen een gevoel van zelfbescherming te behouden. De teksten brengen een gevoel van aarzeling en onzekerheid over, omdat de hoofdpersoon gevangen zit tussen het verlangen om zich open te stellen en het instinct om zich in te houden. De herhaalde regel 'Met je koffers de deur uitlopen' dient als metafoor voor het mogelijke einde van de relatie en benadrukt het voorbijgaande karakter van de verbinding en de angst om achter te blijven.
Het verhaal van het lied ontvouwt zich via een reeks introspectieve vragen en observaties, die de interne dialoog van de hoofdpersoon weerspiegelen. De vermelding van 'kleine spelletjes' en de onwil om zich bezig te houden met alledaagse activiteiten zoals tv kijken suggereren een diep verlangen naar iets betekenisvollers. De hoofdpersoon is op zoek naar een oprechte connectie, maar er is terughoudendheid om de sprong te wagen, zoals blijkt uit de regels 'Zie je mij alles gebruiken om me in te houden?' Dit interne conflict wordt verder benadrukt door de combinatie van het willen vooruitgaan en het niet willen 'afsnijden', wat wijst op een verlangen naar authenticiteit in de relatie.
Clairo's muziekstijl, vaak gekenmerkt door het lo-fi indiepopgeluid, voegt een intieme en rauwe kwaliteit toe aan het nummer, waardoor luisteraars de kwetsbaarheid en oprechtheid in haar stem kunnen voelen. 'Bags' vindt weerklank bij iedereen die de angst voor nieuwe liefde, de angst voor afwijzing en de moed die nodig is om open te zijn tegenover iemand anders heeft ervaren. Het nummer is een delicaat evenwicht tussen emotie en terughoudendheid, en omvat de bitterzoete aard van menselijke verbinding.