13 december van het jaar tachtig om drieentwintig uur 's ochtends
Er wordt een witte baby met blauwe ogen en bruin haar geboren
De moeder met veel trots na zo lang
Eindelijk glimlacht van opwinding
Ze huilde onrustig, de verpleegster vraagt wat de reden is
Omdat de vader nog maar zes maanden is
Van die zwangerschap verlieten ze hen
Hij heeft geen reden of sporen nagelaten
Op een ochtend vertrok hij en keerde nooit meer terug
En de moeder vergeet die dag niet
Dat de ondankbare man haar in de steek heeft gelaten
Het acht maanden oude jongetje lijkt op zijn vader en zegt nu al mama
Er ontstaan conflicten
En welzijn is niet genoeg en niemand wil helpen
Het is alleen belangrijk om te begrijpen dat haar zoon moet eten
En de huur loopt twee maanden achter
Het geld dat binnenkomt dekt niets
Beslissingen die moeder nam
Prostitutie bracht haar naar vooruitgang
En dat kind heeft het nooit beseft
Wat zijn moeder voor hem deed, meer niet
gevederde indianen betekenis
Jaren gaan voorbij, en de mooie jongen van mama, mama
Leeft als een koning
Niets werd hem ontzegd. Ja, hij genoot van alles
Verwaand en arrogant, de jongeman is geworden en denkt dat hij de beste is
Door het zweet van zijn moeder heeft hij een nieuwe auto
En draagt alleen Armani
Slechts één jeugdvriend
En veel vijanden vanwege zijn persoonlijkheid
Als je groter wordt
Ik wil dat je advocaat wordt, of een groot militair
Vergeet niet dat je geen vader hebt
En de vriendin die je kiest, moet van je houden
Ik ben je moeder, je vader en je vriend
Waren de woorden van die moeder
Dit is het verhaal van een onverzadigbare moeder
Die bij het opvoeden van haar zoon een fout maakte
Ze luisterde niet naar advies, maar volgde haar gevoelens
En hoewel ze haar lichaam verkocht, vocht ze voor haar zoon
De liefde van een moeder is oneindig
Die vrucht in de baarmoeder is een geschenk van God
Soms maken we fouten
En deze arme vrouw had geen andere keus
16 december van het jaar 2003
Hij is geen kind meer, hij is drieëntwintig
De moeder huilt, haar zoon is veranderd
Hij heeft slechte vrienden en gebruikt ook drugs
Ze gaf hem advies, maar hij luisterde nooit naar zijn moeder
Op een dag klopten ambtenaren op de deur
Op zoek naar een moordenaar die voldoet aan zijn beschrijving
De moeder geloofde het niet en zei huilend: Mijn zoon heeft niemand vermoord
En de moeder die huilde van verdriet riep in tranen: Heb medelijden met mij, God
Het ging haar niet om het bewijsmateriaal
Haar zoon was onschuldig in haar hart
Terwijl de zoon in de gevangenis leed
Zijn moeder leed meer en stierf
De zoon denkt nu na over hoe goed zijn moeder was en dat hij haar nooit waardeerde
Hij geeft zichzelf volledig de schuld en de herinnering aan hoe het met haar was, is een straf van God