Russ' '3:15 (Breathe)' duikt in de complexiteit van een romantische relatie vol communicatieproblemen en emotionele barrières. Het nummer begint met Russ die zijn frustratie uitdrukt over het onvermogen van zijn partner om hun tekortkomingen te erkennen en de daaruit voortvloeiende conflicten die escaleren tot verhitte discussies. Het refrein, met de herhaalde zin 'Ik ben niet verliefd, het is maar een spel dat we doen', suggereert een ontkenning van diepe gevoelens, misschien als verdedigingsmechanisme om te voorkomen dat je gekwetst wordt. De tijd 'kwart over drie' symboliseert de momenten laat op de avond waarop gedachten en emoties het meest intens zijn, en de persoon over wie hij zingt zijn geest in beslag neemt.
Het tweede couplet onderzoekt de interne strijd van de kunstenaar met intimiteit en betrokkenheid. Russ geeft toe dat hij mensen wegduwt als ze te dichtbij komen en vraagt zich af of dit een preventieve aanval is tegen mogelijke verlating. Dit couplet onthult een kwetsbaarheid en angst om in de steek gelaten te worden, wat in tegenspraak is met de nonchalante houding die in het refrein naar voren komt. Het nummer vangt het innerlijke conflict tussen geliefd willen worden en bang zijn voor de gevolgen van een emotionele openheid.
De brug en de outro van het nummer benadrukken verder het thema bewaking. Russ erkent dat hoewel veel vrouwen misschien van hem houden, het zeldzaam is om iemand te vinden die het echt meent. Hij daagt zijn partner uit om de muren te beklimmen die hij heeft opgetrokken als ze echt bij hem willen zijn. Het nummer eindigt met een gevoel van onopgeloste spanning, terwijl de artiest gevangen blijft tussen zijn verlangen naar verbinding en zijn instinct om zichzelf te beschermen tegen mogelijk hartzeer.